بهلول روزی سکه طلایی در دست داشت و با آن بازی می کرد. شیادی به او گفت: اگر این سکه را به من بدهی در مقابل ده سکه به همین رنگ به تو می دهم. چون سکه های شیاد را دید دریافت که آن ها از مساست. پس به شیاد گفت:به این شرط می دهم که سه بار مثل خر عرعر کنی. شیاد پذیرفت سه مرتبه عرعر کرد. پس رو به شیاد کرده گفت: تو با این خریت فهمیدی که سکه من از طلاست، آن وقت توقع داریمن نفهمم که سکه های تو از مس است.

هارون الرشید طبیب مخصوصی ازیونان به دربارش آورده بود، که بسیار مورد تکریم و احترام بود. روزی بهلول بر وی وارد شد، پس از سلام و احوال پرسی از طبیب سوال نمود: شغل شما چیست؟ طبیب از باب تمسخر بهلول گفت: شغل من زنده کردن مرده هاست. بهلول در جواب گفت: ای طبیب توزنده ها را نکش، مرده زنده کردنت پیش کش! ا

مجلس بر پا شد، هارون وارد گردید و در صدر مجلس در محل رفیع و بالائی نشست، لشکر و حشم و درباریان هم جمع بودند تا خلیفه لب به سخن باز کند و مثل همیشه مطالبی را بیان نمایید. ناگهان بهلول وارد شد، نگاهی به اطراف مجلس انداخت و بسوی خلیفه حرکت کرد، رفت و در صدر مجلس نشست، هارون از رفتار بهلول سخت نگران شد و تصمیم گرفت تا او را در جمع سبک کند پس نگاهی به بهلول کرد و چشمش را به جمعیت انداخت و با یک وارسی به بهلول گفت، حاضری جواب های مرا بدهی؟ بهلول در جواب گفت:اگر شرط کنی و مثل همیشه به قولت پشت پانزنی و از عمل به قولت سر بازنتابی حاضرم. هارون گفت: اگر جواب معمای مرا خیلی سریع و فوری بگوئی یکهزار دینار زر سرخ به تو هدیه می کنم و اگر در جواب عاجز ماندی دستور می دهم تا ریش و سبیل تو را بتراشند و بر الاغی سوارتکنند و در کوچه و بازار شهر با رسوائی بگردانند. بهلول گفت : تو خوب می دانی که من به زر احتیاجیندارم ولی با یک شرط حاضرم جواب معمای تو را بدهم. هارون گفت: ان شرط چیست؟ بهلول جواب داد: اگر توانستم جواب معمایت را بدهم باید دستور دهی مگسها مرا اذیت و ازار ندهند. هارون لحظه ای سر بزیر انداخت و گفت: این کارغیر ممکن و محال است و مگس ها مطیع فرمان من نیستند تا به من گوش بدهند و تو را نیازارند. بهلول گفت:پس، کسی که با این قدرت و لشکرو حشم در مقابل مگس هائی ضعیف اینچنین عاجز است انتظاری نمی توان داشت. اهل مجلس بر عقل و جرات بهلول متحیر شدند،هارون در مقابل جواببهلول از رو رفت و سخت در فکر فرو رفت،بهلولنگاهی به حاضرین کرد ونگاهی هم به چهر ی غضب الود هارون نمود، از چهره هارون فهمید که او در فکر است که به صورتی تلافی و جبران کندپس به دلجوئی هارون پرداخت و گفت: من حاظرم بدون شرط جواب معمای تو را بدهم. هارون پرسید:این چه درختی است که دوازده شاخه دارد و هر شاخه اش سی برگ دارد و یک روی هر برگش روشن و روی دیگرش تاریک است؟ بهلول سریع جواب داد: این درخت سال و ماه و روزو شب است بدلیل اینکه هر سال دوازده ماه و هر ماه سی شبانه روز است که نصفه ان روز و نصف دیگرش شب است. هارون گفت افرین بر تو،جوابت صحیح است و حاضرین نیز به تحسین وتشویق بهلول پرداختند.

آورده اند که اعرابی فقیر به قصد یافتن کار و بدست اوردن قوت و غذا و مخارج زندگی وارد شهر بغداد شد. در بین راه رستورانی که در ان انواع غذاها ی مختلف و متنوع به مشامش خورد و از ان خوشش امد اما پولی با خود نداشت که برود بنشیند و دستوربدهد تا غذای دلخواهش را برایش بیاورند و او تناول کند با خود گفت وارد می شوم تا ببینم چه پیش می اید، وارد رستوران شد و به محل طبخ غذا رفت،توبره ای را که به همراه داشت باز کرد، مقداری نان خشکدر ان بود، نانها را با تشریفات خاص بیرون اورد و تکه تکه بر روی بخاری دیگ غذا گرفت و چون نرم می شد و بوی غذا بر می داشت انرا می خورد. اشپز که شاهد کار اعرابی بود خوب او را با حیرت و تعجب نگاه می کرد بالاخره نان های اعرابی تمام شد ، خدا را بر این غذاهای گوارا شکر کرد وخواست از رستوران بیرون برود که اشپز جلو او سبز شد و گفت:کجا؟ اعرابی گفت می روم به کاری برسم. آشپز از او مطالبه ی پول کرد و اعرابی هم از دادن پول خودداری نمود و گفتمن چیزی از تو نخورده امکه پولی بپردازم اما نگفت پول ندارم. مشاجره بالا گرفت دکان دارهای اطراف امدند و برای این مشاجره هر کدام نظری داشتند اما نظر هیچ کدام رضایت طرفین را فراهم نکرد در همین حال بهلول از انجا می گذشت اعرابی چشمش به بهلولافتاد و از او خواست تا بیناو و اشپز قضاوت کند. بهلول ماجرا را پرسید و اعرابی دقیق انرا گفت و اشپز نیز گفته های اعرابی را تایید کرد، بهلول به اشپز گفت: این مرد از غذاهای تو چیزی خورده یا نه؟ اشپز گفت: از غداهای ما چیزی نخورد ولی از بو و بخارهای ان استفاده کرده است. بهلول به اشپز گفت: خوب گوشت را باز کن و درست گوش بده، بعد سکه هایی که در جیبش داشت بیرون اورد و یکی یکی انها را به اشپز نشان داد و به زمین انداخت و انها را بر می داشت و به اشپز می گفت صدای پولها را تحویل بگیر. اشپز اعتراض کرد و گفت این دیگر چه نوع پول دادن است؟ بهلول گفت: قضاوت من که به عدل و انصاف استاین است که کسی که بخار و بوی غذا می فروشد باید در عوض صدای پول را تحویل بگیرد.

روزی یکی از دوستان بهلول گفت: ای بهلول! من اگر انگور بخورم،آیا حرام است؟ بهلول گفت: نه! پرسید: اگر بعد از خوردن انگور درزیر آفتاب دراز بکشم، آیا حرام است؟ بهلول گفت: نه! پرسید: پس چگونه است که اگر انگور را در خمره ای بگذاریم و آن را زیر نور آفتاب قرار دهیم و بعد از مدتی آن را بنوشیم حرام می شود؟…. بهلول گفت: نگاه کن! من مقداری آب به صورت تو می پاشم. آیا دردت می آید؟ گفت: نه! بهلول گفت: حال مقداری خاک نرمبر گونه ات می پاشم. آیا دردت می آید؟ گفت: نه! سپس بهلول خاک و آب را با هم مخلوط کرد و گلوله ای گلی ساخت و آن را محکم بر پیشانی مرد زد! مرد فریادی کشید و گفت: سرم شکست! بهلول با تعجب گفت: چرا؟ من که کاری نکردم! این گلوله همان مخلوط آب و خاک است و تو نباید احساس درد کنی، اما من سرت را شکستم تا تو دیگر جرات نکنی احکام خدا را بشکنی!!